Australië: Monkey mia, Coral Bay & Exmouth

Monkey Mia was onze volgende bestemming van de in totaal bijna 5000 km, die we gaan afleggen in West-Australië. Zo’n 600 km moesten we die dag rijden, dus maar vroeg vertrokken om 7:00 uur. Er waren onderweg nog een aantal interessante stops en omdat we vroeg vertrokken konden deze ook nog even meepakken. Een goede afwisseling dus!! 
De eerste stop was de kolonie stromatolieten (zie foto), dit zijn levende fossielen. Ik had er nog nooit van gehoord. Ik dacht altijd dat fossielen dood waren....maar goed! Het schijnt nogal uniek te zijn. De volgende stop was Shell Beach, een kilometers lang strand met alleen maar witte schelpen. Een geweldig contrast met de blauwe zee en lucht! De laatste stop was Eagle Bluff. Hier heb je een geweldig uitzicht over de kliffen en het water is kraakhelder. Vanaf de klif konden we roggen en haaien zien zwemmen. Van die haaien waren we niet helemaal zeker, maar de vorm van deze zwemmende objecten leek verdacht veel op haaien. Deze zijn hier namelijk te vinden in het gebied, genaamd Shark Bay. In het begin van de middag kwamen we aan in Monkey Mia, dat vooral bekend staat om de dolfijnen, die vanaf het strand te bewonderen zijn. Dit komt vooral doordat in de jaren 60 een visser is begonnen met het voeren van de dolfijnen en nu doen rangers dat. Maar je kon ook grote roggen en schildpadden zien vanaf het strand (zie foto)! Je hoefde daarvoor niet eens het water in. Maar goed ook, want er zaten Jelly fish in het water. Geen dodelijke gelukkig, maar toch! We vervolgden onze weg de volgende dag naar Coral Bay. Als je grote Mantaroggen wilt zien, is dit ‘the place to be’. Hiervoor moesten we wel een ‘snorkeltour’ boeken! We zouden 3x gaan snorkelen op verschillende plekken. De eerste keer dat we het water in gingen, was het gelijk raak...6 schildpadden. En het blijven prachtige beesten om te zien. Vindt het ook altijd geweldig om deze beesten te zien tijdens het duiken. Daarna gingen we op zoek naar de Mantaray. Maar omdat het vliegtuig stuk was, die ze normaal lokaliseert, werd het allemaal wat lastig. Dus zijn we eerst gaan lunchen en naar de volgende snorkellocatie gevaren, die bekend staat om zijn Reef Sharks, ze zaten tenslotte nog steeds in Shark Bay. Maar onze ‘snorkelgids’ verzekerde ons dat deze niet gevaarlijk waren. Ze waren zelfs bang voor de schildpadden. En jawel, we zagen de Reef Shark (zie foto) Hij was zo’n 3-4 m lang, schat ik. Hij bleef rustig rond zwemmen, toen we in de buurt kwamen. Helemaal top! Toen we uit het water kwamen, was inmiddels het vliegtuig in de lucht om de Mantaray te spotten. Ik moet zeggen, ze deden hun uiterste best om ons te laten zwemmen met een Mantaray. Het wachten werd beloond!! Onze ‘snorkelgids’ was nog enthousiaster dan wij, haha! Nadat zij de Mataray had gelocaliseerd in het water, konden wij het water in om dit prachtige beest te bewonderen. Ze was de grootste Mantaray die ze hebben in dit gebied, 4,3 m van ‘wing to wing’ (zie foto).  Groter worden ze niet in dit gebied. Echt een geweldige afsluiter van de dag. Op naar de volgende top snorkel bestemming Exmouth. Vanaf hier heb je toegang tot het Cape Range NP en het Ningaloo Marine park. In dit laatste park kan je zwemmen met Whale Sharks, deze kunnen zo’ n 12m lang worden. Maar helaas zat het weer niet mee. De komende dagen zag het slecht uit voor ons. Het zou gaan regen en waaien en dan varen ze niet uit om de Whale Sharks te zien. Die dag dan maar ’s ochtends gesnorkeld in Oysterbay, wat overigens super mooi was. Kon alleen ’s ochtends omdat je daar alleen kan snorkelen met hoog tij ivm het rif. Daarna zijn we naar Turquoise Bay gegaan om te snorkelen, hier kon je een ‘ snorkeldrift’ doen. Je werd door de stroming meegevoerd langs het koraal en de vissen, je hoefde niet eens te zwemmen!!  Hier was wel een stuk minder te zien dan bij Oysterbay. ’ s Middags (vrijdag) begon het te regenen en nu op zondag regent het nog steeds. En de voorspellingen zijn slecht tot donderdag. We besloten op zaterdag om toch maar de biezen te pakken en uit Exmouth te vertrekken naar een wat grotere plaats. Eigenlijk wilden we naar het Karijini NP, maar met dit weer hebben we het maar een paar dagen uitgesteld. De wegen zijn niet allemaal verhard in het NP, dus worden de wegen soms gesloten als het teveel regent. Ook hebben de hoofdwegen last van floodways!! Dus hopelijk zitten we niet een week opgesloten in het plaatsje Marratha!!
Het plan is in ieder geval dat we maandag naar Tom Price rijden, zodat we aan de rand van het Karijini NP zitten en deze kunnen bezoeken op dinsdag, woensdag en misschien zelfs donderdag!! Nu alleen nog duimen voor goed weer!!