Australië, het begin...

De vlucht naar Sydney verliep soepel en maar 3 uurtjes vliegen! Helaas was het welkom in Sydney wat minder....regen!! Daarvoor ben je natuurlijk niet aan de andere kant van de wereld, dat hebben we in Nederland ook! De herfst is natuurlijk wel begonnen hier. 
Maar 3 dagen Sydney was super. Lekker een terrasje gepakt bij de haven. Met de veerboot naar Manly geweest, waar een mooi strand is. Bondi beach natuurlijk gezien. De  coastal walk gedaan tussen Congee en Bondi beach. Erg mooi, maar een beetje druk met Pasen...dat hadden blijkbaar meer mensen bedacht om te gaan doen op hun vrije dag. Tijdens deze wandeling kom je langs de plaatselijke begraafplaats!! Hoe mooi is het om daar begraven te worden...met uitzicht op zee (zie foto)!  De dag er na zijn we naar The Operahouse geweest voor een rondleiding samen met Joyce, die ik de laatste dag in Nieuw-Zeeland had ontmoet. Zo kwamen we wat meer te weten over dit wereldberoemde gebouw. Zo bestaat het dak uit allemaal kleine tegeltjes, die afkomstig zijn uit Zweden. En in al die jaren hebben ze maar 4 tegeltjes vervangen! Altijd leuk van die kleine weetjes!! Tijdens de rondleiding waren er repetities bezig van het orkest en ballet, dus die hebben we even meegepikt! De ticket van de rondleiding gaf ons korting op voorstellingen van The Operahouse. Dus konden we voor $42 naar de opera Aida, die ze hielden in het openluchttheater in de haven. Vanaf dit theater kon je de opera, The Operahouse en de Harbour bridge zien in een oogopslag! De opera was mooi om te zien in deze ambiance, maar het is niet helemaal mijn ding!  Het was tevens erg koud, want het weer was nog niet veel beter geworden in Sydney! Dus ik verlangende naar een lekker warm bed. Laat het nou toevallig deze dag zijn dat de sleutel van mijn kamer het niet meer deed. Ik erachter kwam dat ik de kamer niet t/m de 7e had geboekt maar tot de 7e. Dat mijn bed dus al was vergeven aan iemand anders. De receptie maar tot 19:00 open was. Ik dus niet meer iets anders kon regelen in het hostel. Ik niet in de geweldigste beurt van Sydney zat om met mijn gehele hebben en houden over straat te lopen rond middernacht op zoek naar een ander hostel. Kortom er zat maar een ding op, in de keuken van het hostel slapen. Je snapt al dat dit een behoorlijke beroerde nacht was voor mij. Om 3:30 kwamen er nog mensen de keuken binnen om te snacken na een avondje stappen. Iedereen maar kijken of ik niet bezopen of dood was. Ik voelde me net een dakloze!! De volgende ochtend om 6:00 waren de eersten alweer uit de veren om te gaan werken (lees: kort nachtje dus). Dan maar bijslapen in het vliegtuig naar Perth, waar ik die middag naar toe ging. Het ‘droge’ westen....not!! 2 volle dagen regen in Perth. In Perth had ik afgesproken met Michael (Deense kerel) om samen een auto te huren of kopen, om van Perth  naar Darwin te rijden in 4 weken. Na lang zoeken...was aardig prijzig allemaal....een auto gehuurd. We konden ‘m zaterdags ophalen, dus had ik 2 dagen om Perth te verkennen. Dus maar een beetje geshopt en naar de kangoeroes geweest (waren ook zeiknat van de regen). De 2e dag naar Kings Park en Cottesloe beach geweest. Met zonsondergang kan je honderden regenboog papegaaien zien bij Cottesloe beach. Een geweldig gezicht, maar wat maken deze beesten een bult lawaai!! 
De volgende dag konden we onze huurauto ophalen, een stationwagen! Aan de buitenkant zag ie er een beetje krakkemikkig uit, maar de vrouw die ons hielp verzekerde ons dat ie nog wel 375.000 km meer kon rijden. Als je de 3 nullen eraf laat, klopt het wel aardig!! Want al op dag 1 startte de auto niet meer. Ik had Michael al gewaarschuwd dat het geluk deze reis niet geheel aan mijn zijde is. Oeps!! En nee, ik had er niet in gereden. Het was gelukkig aan het einde van de dag en we hadden The Pinnacles al gezien (zie foto). The Pinnacles zijn kalksteenpilaren, die oprijzen uit de gele woestijnondergrond. Een mooi gezicht om te zien, vooral aan het einde van de dag met de lange schaduwen.
Toen we de servicelijn voor het defect belden, gaf die aan dat ie niets voor ons kon doen tot morgen. En hij vroeg of we niet in de middle of  nowhere stonden. Niet dat ie daar iets aan kon doen, maar goed…toch wel zo klantvriendelijk dat hij het vroeg. Het hoofdkantoor in Sydney was een stuk minder klantvriendelijk. We stonden toevallig op een parkeerplaats aan zee  met toiletten en een camping om de hoek. Dus werd het diner chips en bier en ben ik de volgende ochtend illegaal gaan douchen op de camping. En vervolgens maar wachten op de monteur......die kwam 19 uur later. Met 5 minuten had die ons alweer op de weg. Het was een tijdelijke reparatie, zodat we naar Geraldton konden rijden. Geraldton is een wat grotere plaats met een aantal garages. Voor de reparatie moesten we nog een dag langer wachten...het was namelijk zondag! Maandagochtend was onze auto weer gefikst en konden we onze weg vervolgen. De volgende stop was Kalbarri. Een prachtig NP met geweldige uitzichten, zoals bij Nature’s Window en Z-bend. Daarvoor moesten wel 42 km door gravel rijden. We zouden als eerste de wandeling van 3-5 uur bij de Nature’s Window doen. Maar Michael wilde eigenlijk zo snel mogelijk weer terug, omdat we niet gedekt zijn voor het rijden in het donker (was inmiddels 14:30) ivm de kans dat we een kangoeroe aanrijden en voor het rijden over een onverharde weg meer dan 500 m achtereen. Dat laatste slaat echt nergens op hier in het westen van Australië. Dan is het bedrijf lekker gedekt voor alles, zullen we maar zeggen. Uiteindelijk hebben we de Natural Window gezien en hebben we de korte wandeling gedaan naar het uitzichtpunt en de rivier bij Z-bend op mijn aandringen! Ik ben natuurlijk niet helemaal hier naar toe gekomen, om de beste plekken van West-Australië te skippen!!