Golden rock, bago
7 december 2014 - Kalaw, Myanmar
Daar ben ik weer....nou het was een hele belevenis met de nachtbus van yangon naar de golden rock! Als eerste keken ze naar mijn ticket voor de nachtbus en namen ze deze mee om te bellen...dat was al een beetje vreemd, maar toen begon de ellende pas. Na 2 uur in de bus te hebben gezeten moest ik eruit om op een andere bus te stappen. Deze was erg oud en zonder airco...maar ik dacht het zal wel goed zijn. Even aan de busreizigers gevraagd waar ze naar toe gingen...naar een of ander strand en gevraagd of ze het konden aanwijzen op de kaart...totaal andere kant op! Ik dacht dit gaat niet goed.... Vervolgens komen we bij een busstation, toen dacht ik nog...even vragen aan de buschauffeur of ik nu wel goed ga. NEE DUS! En ja dan is het erg lastig dat je niet kan communiceren in het Engels! Ze vroegen om mijn ticket, die ik niet meer had, hadden ze namelijk ingenomen in de 1e bus. Kreeg toen een mobiel in de hand gedrukt, zodat ik in het Engels met iemand van de busmaatschappij kon praten. Uiteindelijk werd ik in een taxi gezeten om mij naar de goede bus te brengen, die mij naar de gouden rots zou brengen. Zit ik dus in de taxi in 'THE middel of nowhere" met een enge andere passagier, die zei dat ik moest betalen! Ik dacht; waar bemoei jij je mee. Maar kreeg nu wel een beetje een onbehagelijk gevoel! Gelukkig kwam alles goed na een taxirit van een half uur. De taxichauffeur werd betaald door de busmaatschappij en ik kon instappen in de goede bus. En je raad het al....het was de eerste bus waar ik daarvoor al in zat. Iedereen keek verbaasd en begon hard te lachen..nadat ik het verhaal uit de doeken had gedaan. Vervolgens niet meer geslapen na alles en omdat de man naast me hoog boven de aziatische versie van Immortal van Evanesence uitkwam. Ja daar kan menigeen een puntjeaan zuigen,hihi. Uiteindelijk om 4:00 aangekomen bij de golden rock. De golden rock is een pelgrimsoord voor de bevolking van Myanmar. Het is er altijd druk...maar nu was het weekend en ik geloofde mij ogen niet! In een pick-up truck werden gewoon 50 man/ vrouw/baby's geladen om de berg op te gaan. En niet 1 truck..tientallen! En ja ik moest er ook aan geloven en dat gaat niet netjes 1 voor 1,zoals in NL. Gelukkig hebben 2 stellen uit Myanmar die ik in de nachtbus had ontmoet, mij geholpen. Was me anders nooit gelukt met die grote backpack. Daar aangekomen naar de golden rock gelopen samen met de2 stellen, daar ontbeten en toen uiteindelijk afscheid genomen van hen en terug gegaan...want er was geen hotelkamer te krijgen. Daarna hetzelfde ritueel gevolgd voor de terugweg. Via bago ben ik nu in Kalaw, klein stadje bij Inle Lake. Van daaruit ga ik een trekking maken die 3 dan zal duren. De trekking komt uit bij het Inle Lake.
Veel plezier verder op deze avontuurlijke reis.
Maar Sharon met jou doorzettingsvermogen kom je er wel.
Kun je weer lopen zag op Facebook je kapotte schoen.
Have fun!! Groetjes uit een koud Haaksbergen
En dan mag je als vrouw zijnde nog niet eens die rots aanraken...
Ik hoop dat alles de moeite waard is geweest!! Veel plezier
Xx
wat gaaf deze reis! En zo herkenbaar, al die verrassende situaties waar je in terecht komt. Gelukkig heb je jezelf en je humor, dan komt alles altijd op z'n pootjes terecht! Heb een fijne en inspirerende tijd daar!
Gr
Imco
gaaf te lezen van wat je allemaal meemaakt, echt super.
Veel plezier en lekker genieten.
Kijk uit naar het volgende verhaal ;)
Grts, Ellen