Bagan, mandalay

Nadat ik 2 dagen niets had gedaan aan het Inle Lake ivm mijn voet, was ik er wel klaar mee en ben ik met de nachtbus naar Bagan vertrokken. Daar om 3:00 uur 's nachts aangekomen was ik blij dat het groepje van het Inle Lake tegen mij gezegd had dat ik van tevoren een hotel moest reserveren. Daar kwamen de 2 kerels waarmee ik naar Bagan was gereden wel achter.  ' s nachts meer dan een uur rondgereden in de taxi op zoek naar een kamer en helaas zat ik ook in die taxi. Gelukkig ging daarna de taxichauffeur mij eerst afzetten. Volgende dag een E-bike ( scooter op elektriciteit) geregeld om Bagan met al haar tempels te verkennen. Dat was al erg mooi, maar de volgende ochtend werd ik om 5:15 uur opgehaald om een ballonvaart over de tempels te maken bij zonsopgang. Ja, en dat was zeker het hoogtepunt van de reis tot nu toe. Erg duur 320 dollar, maar dit werd mede mogelijk gemaakt door paps en mams (oa verjaardagscadeautje)  Nog bedankt daarvoor! We zijn ruim anderhalfuur in de lucht geweest. Was eigenlijk niet de bedoeling maar de andere piloot had een foutje gemaakt en toen moesten we een heel stuk verder varen met de ballon. Had te maken met grondbezit van drugshandelaren, waar ze liever niet op landen! Ach ja, je hoorde mij niet klagen!! Maar het is toch echt wel de mooiste plek om een ballonvaart te maken. Daarna nog even verder gescheurd op mijn E-bike om de rest van de tempels te bekijken. De volgende dag met de boot vertrokken naar Mandalay, 13 uur op de boot. Zou een hele mooie tocht moeten zijn, maar daar zijn de meningen duidelijk over verdeeld!! Er viel niets te zien en was ook eens 25 dollar duurde dan de bus!! Enige pluspunt was dat ik mooi met mijn beentje hoog kon zitten. Want in Bagan was het duidelijk dat mijn voet flink geïnfecteerd was. Andere antibiotica genomen, omdat de vorige niet werkte.  En ook gestopt met de Malarone tegen malaria. In Azië schijnen de muggen resistent te zijn voor Malarone en het kan antibiotica verzakken.Dus waarom nog nemen...In mandalay met de kerels op stap geweest (lees ons laten rondtuffen in de taxi) zijn naar de de plaatsjes, Sagaing, Ava en Amarapoura geweest. Bij de eerste zag je honderden monniken in de rij stonden voor het eten en bij Amarapoura zagen we de langste teakhouten wandelbrug ter wereld bij zonsondergang ( zie foto). Volgende ochtend moest ik het een en ander regelen en zoals gewoonlijk bij mij verloopt dat niet echt soepel! Eerst maar even de instantie van de VISA card gebeld, kon hem niet meer gebruiken bij de internetsite van air asia. Mijn naam zou niet kloppen. Die is al 35 jaar hetzelfde...dus ik zat al geërgerd achter de pc, want Air Asia is verreweg de goedkoopste vliegmaatschappij om naar Bangkok te vliegen. Volgens de mevrouw van de VISA instantie lag het niet aan mijn kaart, maar aan Air Asia en een of ander wachtwoord. Voordeel is: mijn VISA kaart doet het nog!Daarna naar toeristeninformatiepunt gegaan om een vlucht te boeken. Ben ik ineens 40 euro duurde uit, dus toen maar náar kantoor van Air Asia, was de ticket maar liefst nog 20 dollar duurde, in nog geen 10 min fietsen!! Toen maar een ticket via yangon geregeld! Stuk goedkoper! Maar toen wilden ze mijn dollars niet hebben,zaten haarscheurtjes in en waren verkreukeld.mocht ook niet met VISA of pin betaalden. Dus dan maar mijn laatste euro's op de balie leggen. Gingen ze daar ook nog moeilijk over doen. Moest in gaan inwisselen bij wisselkantoor....dacht het niet. Gelukkig gingen ze over stag naar veel gezeik.Dat betekende dat ik hals over kop wel moest uitchecken, de nachtbus van 21:00 moest regelen en de taxi naar het busstation moest regelen. Oh ja, ik moest ook nog even weer naar de farmacie. Drukverbandje geregeld, iets vochtafdruivends en antibiotica met minder bijwerkingen gehaald. ' s middags nog een beetje Mandalay verkend, maar daar mis je niet zoveel aan. En toen kwam de reis naar Koh Lanta in Thailand. 19e ' s Avonds vertrokken met nachtbus van Mandalay naar Yangon, 6:00 uur aangekomen, 12:50 vliegen naar Bangkok, vervolgens met taxi naar busstation en om 18:00 weer opstappen voor de nachtbus naar krabi. Gelukkig had ik aansluiting, dus kon ik vrijwel meteen de bus pakken naar Koh Lanta! En daar zit in nu op een tropisch eiland....en het REGENT!