Pai, Hyan Xai, Luang Namtha

De 30e ben ik dus vertrokken naar Pai, een klein dorpje in het noorden van Thailand. Ook super populair bij de Thaise bevolking rond de feestdagen, heb ik gemerkt. In Pai heb je gewoon een scooter nodig om wat van de omgeving te zien en dat was rond deze tijd van het jaar wat lastig! Dat was een nummertje trekken en 2 uur wachten, maar dan heb je voor de komende dagen een scooter. 

Daarna maar is ff kijken wat ik qua accomodatie geboekt had. Jawel een schattig rieten bungalowtje aan de rand van Pai voor maar €5! Helaas maar voor 1 nacht, want alles was vol geboekt met Oud & Nieuw. Dus werd het de slaapzaal de nachten erna. Farmer home had Timmy en haar man en zij waren geweldig. Altijd vrolijk en vol met humor. Dus een erg leuk verblijf in Pai. 

Oudjaarsdag maar ff de scooter uitgeprobeerd. Even naar de waterval geweest. Niet heel groot, maar wel leuk om de Thaise kinderen in het water te zien spelen. En daarna een zijweg genomen, omdat de Ayel ( Israëliër) dat wel een leuk idee leek. Zo gezegd zo gedaan..... en wie bang was dat dit blog saai begon te worden....kreeg ik op die weg een klein ongelukje! Eerste gedeelte van de weg was prima, maar daarna moesten we over een zandpad waar een geul met grote keien in zat. Dus ik heel voorzichtig over het eerste gedeelte.  Ging prima, maar toen wilde ik naar de andere kant van de geul, omdat daar de weg beter was....stond dus stil met de scooter....en gleed toen iets weg en viel op de zijkant van mijn been en de scooter bovenop mij. Ik gleed ongeveer een halve meter naar beneden, dus wat denk je....een paar schrammetjes en dat zal het wel zijn. Ik voelde niets, maar wat ik zag was toch echt iets minder fraai!!! Ik kan natuurlijk ook niets op een normale manier doen.....nee, ik moest natuurlijk weer precies op een scherpe steen terecht komen. Resultaat: een grote wond die vol zand zat en gehecht moest worden!! Dus hebben we mijn scooter daar laten staan en ben ik achterop de scooter van Ayel geklommen. En toen terug naar Pai gereden op zoek naar een ziekenhuis. Aldaar moest ik natuurlijk eerst de paperassen laten zien en moest ik het een en ander invullen. Maar daarna gingen ze ook daadwerkelijk over tot actie. Ze zijn vervolgens een uur bezig geweest om de  wond schoon te maken. Hoorde ik ineens...pok....op de metalen bak onder mijn been...jawel er kwam nog een steen van 1,5 cm uit mijn been! Daarna hebben ze mijn been gehecht met 12 hechtingen. Vanaf nu heb ik een Y op mijn been staan. Zo gaat het litteken er waarschijnlijk uitzien. Ze hebben namelijk lekker strak gehecht. Nadat ze  mijn been hadden verbonden, ik pijnstillers & antibiotica had meegekregen en ik de rekening van 1810 Baht (€47) had betaald kon ik het ziekenhuis verlaten. 

Dus  maar weer naar de plek des onheils gereden om de scooter op te halen. En ja, ik ben er maar weer gewoon op gaan zitten en terug gereden naar Pai. Daarna niet veel meer gedaan die dag. Het werd dus een rustige Oud & nieuw voor mij...geen alcohol(oké, op 1 biertje na) ivm de antibiotica. Durfde in dit geval het risco niet te lopen, dat mijn been geïnfecteerd zou raken. 'S Avonds samen met de anderen van het guesthouse de wensballonen opgelaten, net zoals alle anderen in Thailand. Daarna nog ff een party bezocht. Leuke mensen ontmoet, gezellig gekletst en om 4:00 maar eens mijn bed opgezocht.

1 januari niet veel uitgevoerd...maar weer eens naar de farmacie geweest voor verband. Ik heb inmiddels meer farmacies gezien dan tempels!! Dag daarop met de scooter naar Pai canyon geweest. Zou een klein wandelingetje zijn, dus toen ik meer dan 1 uur aan het lopen was....begon ik toch wel te twijfelen of ik het goede pad had gevolgd. Voor mezelf maar besloten dat als ik binnen nu en 30 min niet een weg tegen kwam ik dezelfde route terug zou lopen, zodat ik voor hèt donker terug zou zijn. Eerst maar eens een grote heuvel beklommen om te kijken of ik iets bekends of een grote weg zag. Uiteindelijk naar de weg gelopen die ik zag en daar naar de weg gevraagd. Ik kon vervolgens een stukje meerijden met de bouwvakkers die me de weg wezen en van daaruit terug naar de scooter gelopen. de verkoper die op de parkeerplaats stond keek wel erg verbaasd op dat ik van de andere kant kwam! genoeg canyon gezien voor die dag, de volgende dag terug geweest met Jehan en het goede pad bewandeld in 30 min.

4 januari ben ik om 7:00 vertrokken naar Chiang RAI. Ik wilde daar aanvankelijk overnachten, maar de bus naar Laos zou de volgende niet rijden, dus dan maar meteen naar Hyan Xai. Voordeel:  lekker rustig om 18:30 bij de grensovergang! In Hyan Xai word je afgezet bij het busstation en dan moet je nog naar het dorp zien te komen op dat tijdstip.  Dan sta je dus te onderhandelen met 2 dronken taxi-chauffeurs. Dacht dat die ene nog wel mee viel, maar nadat hij compleet een vluchtheuvel over het hoofd zag, twijfelde ik enorm. Volgende dag ben ik meteen weer vertrokken naar Luang Namtha., een klein dorpje in het noorden van Laos. Daar heb ik een paar dorpjes bezocht ' s middags en vandaag een hike gedaan, maar die viel wat tegen. Morgen vertrek ik naar Oudom Xai en hopelijk kan ik dan meteen de bus nemen naar Muang khua.