Zuider eiland & het diepe zuiden

Het begin van het Zuider eiland......

De tocht met de veerboot eindigde in Picton een mooi klein havenplaatsje. Van daaruit gingen we via Nelson naar Marahau, dat pal aan het Abel Tasman NP ligt. We hadden dan ook een geweldig uitzicht vanaf ons hostel. De volgende dag ging ik zeilen naar een van de baaien. Nou ja, zeilen?? De orkaan Pam was inmiddels gearriveerd in het Noorder eiland, hierdoor werd alle wind weggezogen in ons gebied en was het compleet windstil!! Gelukkig had de catamaran ook een motor, dus konden we alsnog door het geweldige Abel Tasman NP varen, waar oa zeehonden zijn te zien. De terugweg hebben we gelopen. Onderweg kwamen we een paar geweldige uitzichtpunten tegen en een paar kleine standjes, waar je kon zwemmen. Af en toe een verfrissende duik in het ijsblauwe water nemen, was niet zo verkeerd op een warme dag!
De reis ging verder naar Westport. Onderweg hebben we nog een kleine wandeling gedaan langs de ruige kustlijn van Cape Foulwind. Hier konden we wederom zeehonden spotten. Een korte maar mooie wandeling. Eenmaal in Westport aangekomen ging we de plaatselijke bierbrouwerij bezoeken. De rondleiding was een beetje bijzaak....proeven was het motto. Dus jolig liepen we de brouwerij weer uit!! Gelukkig hoefden we de volgende dag niet erg vroeg op te staan. Ppff...
De bus ging de volgend dag naar Franz Josef, waar de gletsjers zijn. Onderweg gingen we nog even naar het plaatsje Punakaika voor de Pancake Rocks and the mighty blowholes (zie foto met regenboog). De Pancake Rocks zien eruit als een stapel pannenkoeken op elkaar die te midden van een ruige kustlijn staan. Daarna hebben we natuurlijk pannenkoeken met ijs gegeten op aanraden van de buschauffeur. Maar hij had gelijk, ze waren erg lekker. In Franz Josef werden we verwelkomd met groene wijn en bier, want het was tenslotte St Patricks day. En die Nieuw-Zeelander grijpen elke gelegenheid aan om te drinken! En het feestje ging nog door tot de kleine uurtjes. Voor de volgende dag had ik de Heli hike geboekt. Zoals de naam al zegt: kreeg je een kleine tour met de helikopter over de Franz Josef gletsjer, waarna je afgezet werd op de gletsjer om een wandeling te maken. De gletsjer is op dit moment erg onstabiel onderaan, dus kun je de gletsjer niet meer oplopen, dit kan alleen nog maar per helikopter. De helikopter vlucht was mooi (wel kort), maar de wandeling was echt een aanfluiting. Ik denk dat we een klein rondje hebben gelopen van 300m! Zeker het geld niet waard. Dus ben ik na afloop terug gegaan met Bjørn om aan te geven dat we niet tevreden waren en dat de brochure en uitleg niet overeenkwam met de werkelijkheid. Uiteindelijk hebben we alle 4 100 NZD terug gekregen. Tip 2 voor Marloes & Joyce: neem een schip vol met geld mee....het is hier niet bepaald goedkoop!! De dag erna hebben we een kleine wandeling gemaakt naar de gletsjer. Je kan de gletsjer niet meer oplopen zoals ik al zei, maar toch was het uitzicht mooi tijdens de wandeling.
Wanaka was de laatste bestemming, voordat ik naar het diepe zuiden ging van Nieuw-Zeeland. In Wanaka had ik afgesproken met Craig (die ik in Laos had ontmoet). Hij woont hier al een aantal jaren en wilde mij wel een beetje wegwijs maken in de omgeving van Wanaka. Wanaka is overigens er mooi met z’n bergen en meren. Geweldig dus om te gaan wandelen of mountainbiken. De eerste dag hebben we de Rob Roy track gelopen. Een korte hike van 3 uur. Je loopt bijna de gehele tijd langs een wilde rivier met ijsblauwe water en bij het uitzichtpunt heb je een mooi uitzicht op de gletsjer. ’s Avonds gezellig een wijntje gedronken bij Hendrik, een Nederlandse vriend van Craig. Zondags zouden we de Routeburn track doen met een overnachting, maar aangezien we een beetje slecht te pas waren, hebben het wandelen een dagje uitgesteld. In plaats van wandelen hebben we rond gereden op de Skippers route. Een super uitzicht over de Skippers-vallei. Vanuit Queenstown kan je ook een aantal activiteiten doen in dit gebied, dus dat ga ik nog even uitvogelen! Maandag had Craig ook nog vrij (leraren hè) dus jawel we gingen eindelijk de Routeburn track lopen. Is eigenlijk een 3 daagde trek, maar wij hebben er gewoon een gedeelte van gedaan. We zijn tot Con Hill gekomen. Van daaruit had je een geweldig uitzicht op een aantal meren en je kon zelfs de kust zien in de verte! Zeker een aanrader om te lopen als je in Nieuw-Zeeland bent. Het was wel een lange dag van 9,5 uur. Maar ik raak al aardig getraind (Haha), want na de Tongariro crossing had ik flinke spierpijn de volgende dag en dit keer niet!
Vanuit Queenstown ging ik verder naar het diepe zuiden. Als eerste gingen we naar Milford Sound. De route er naar toe is geweldig, misschien nog wel mooier dan Milford Sound zelf. We reden met de bus door een bergpas met haarspeldbochten. En door de mist die er bijna altijd hangt, heeft het een beetje een mystieke sfeer. Helaas kwam het die dag weer met bakstenen uit de lucht toen we op de boot zaten om door het fjordenlandschap te varen. Je moest oppassen dat je niet weg waaide vanaf het dek. Maar het is mooi om de metershoge watervallen van dichtbij te zien vanaf de boot. Het laatste gedeelte van het diepe zuiden was het 3e eiland van Nieuw-Zeeland, Stewart Island. Een eilandje die je met een veerboot kan bereiken via Bluff. Deze veerboot staat erom bekend dat je er lekker beroerd op kunt worden, omdat het hier niet zo vaak geweldig weer is. Het regent hier 265 dagen per jaar. Gelukkig was het maar een uurtje varen! Maar die 265 dagen klopt denk ik wel!! Ook ik had regen in Stewart island. Volgens een local was Ulva island wel mooi om naar toe te gaan voor een kleine wandeling waarbij je veel volgens kon bekijken, want op dit eiland leven (als het goed is) geen zoogdieren, zoals ratten, die de vogels bedreigen. Alle zoogdieren op een vleermuis na zijn in Nieuw-Zeeland geïntroduceerd en tasten de omgeving aan. Op het Ulva island hebben ze deze dieren kunnen verbannen. Maar door het slechte weer waren de vogels niet bereid om gezellig rond te fladderen, dus alsnog weinig gezien. En we hoopten nog wel de Kiwi te zien, het nationale symbool/vogel van Nieuw-Zeeland. Helaas, helaas...
Naar een paar veerboten verder zaten we weer op het Zuider eiland en kwam er een einde aan de reis door het diepe zuiden!!